- бекалла
- [بي کله]1. ҷудо аз калла, он ки калла надорад, сарбурида2. маҷ. беақл, каллаварам, бемағз
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бадкалла — [بدکلّه] гуфт. мағзтиҳӣ, бекалла, бемағз … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ